Felinoterapia - ludzkie sprawy w kocich łapkach

Felinoterapia kluczem do lepszego życia.

Będąc od kilku lat kocią mamą, zgłębiam wiedzę poświęconą tym przemiłym czworonogom i wciąż odkrywam coś nowego. Tym razem swoją uwagę skupiłam na felinoterapii, czyli leczeniu ludzi kotem. Jak wiadomo koty to jedne z najpopularniejszych zwierząt domowych. Wiadomo nie od dziś, że potrafią być psotne ale również przysparzają wiele radości swoim opiekunom. Samo oglądanie kocich zdjęć , choćby w internecie wprawia nas w lepszy nastrój, a to tylko namiastka w porównaniu z bezpośrednim kontaktem, kiedy możemy pozwolić sobie na głaskanie i przytulanie naszego pupila. Zaś ten w rewanżu odwdzięcza się mrucząc i ocierając. Czas spędzony w kocim towarzystwie wpływa bardzo relaksująco na ludzi i właśnie tą zależność wykorzystują terapeuci zajmujący się felinoterapią.

Czym jest felinoterapia?

Felionoterapia to forma terapii kontaktowej. Opiera się na założeniu, że kontakt ze zwierzęciem przyczynia się do poprawy zdrowia fizycznego i psychicznego człowieka, dzięki czemu zwiększają się czynności poznawcze pacjenta. Jest to terapia, która przełamuje wszelkiego rodzaju ograniczenia, ułatwia komunikację, rozwija zdolność okazywania uczuć i emocji, zmniejsza poczucie samotności. To także zabawa i edukacja wspierana udziałem mruczącego terapeuty. Chwile spędzane z kotem emanują ciepłem miękkiego futra, spokojnym mruczeniem, a muśnięcie łapką niespodziewanie potrafi zmienić nasze widzenie świata... Nazwa felinoterapia pochodzi od łacińskiego słowa Felis ( kot ) oraz greckiego therapeia (opieka, leczenie).

Czy koty rzeczywiście potrafią pozytywnie wpływać na ludzkie zdrowie?

Choć brzmi to niewiarygodnie, rzeczywiście tak jest. Przebywanie z kotem, kontakt polegający na głaskaniu kociego futerka, przytulaniu zwierzęcia, zabawie z nim, czesaniu, wykonywaniu czynności pielęgnacyjnych, karmieniu, czy choćby trzymaniu tylko kota na kolanach. naprawdę przynosi pozytywne rezultaty. Przede wszystkim odpręża i niweluje konsekwencje stresu. Zwierzęta również odgrywają wielką rolę integracyjną. Wszędobylski kot staje się obiektem zainteresowania nawet największych milczków i odludków, tematem rozmów i troski swoich opiekunów. Niejednokrotnie ułatwia asymilację nowemu członkowi społeczności. Czasem godzi zwaśnionych.


Terapia polecana może być w zasadzie dla każdego: dla samotnych, starszych osób, dla niepełnosprawnych, dla osób chorych (zarówno fizycznie, jak i psychicznie), dla dorosłych i dzieci. Koty mogą pomagać dzieciom z domów dziecka, podopiecznym placówek opieki społecznej oraz domów seniorów, pacjentom placówek rehabilitacyjnych, szpitali, hospicjów. Świetnie sprawdzają się też w działaniach edukacyjnych w szkołach i przedszkolach oraz w działaniach mających na celu zapobieganie patologiom społecznym (np. w ośrodkach opiekuńczo-wychowawczych, w więzieniach).

Jak można wyjaśnić pozytywny wpływ kotów na zdrowie człowieka?

Jak przypuszczają naukowcy, kluczowe znaczenie ma kocie mruczenie. Wiele badań i eksperymentów potwierdziło, że mruczenie to wyjątkowe narzędzie terapeutyczne. Kocie mruczenie wywołuje wibracje, które do złudzenia przypominają te wykorzystywane w nowoczesnej ortopedii do leczenia złamań i naderwania mięśni. Towarzyszący mruczeniu dźwięk w specyficzny sposób oddziałuje natomiast na nasz mózg, wpływając na zmniejszenie odczuwanego stresu oraz wydzielając hormon szczęścia i spokojnego snu.
Te specyficzne dźwięki wzmacniają układ odpornościowy człowieka oraz w pozytywny sposób wpływają na układ nerwowy i psychikę. Mruczenie jest w stanie poprawić krążenie krwi, ciśnienie i pracę serca. Koty wyczuwają także emocje człowieka. Łagodzą stres i poprawiają nasz nastrój. Delikatne drapanie i ugniatanie naszego ciała przez kocie pazurki działa jak akupunktura. Jak wykazały badania, właściciele kotów żyją średnio nawet o pięć lat dłużej. Obecność kotów w domu powoduje wytwarzanie się przeciwciał, a tym samym ma wyjątkowo korzystny wpływ na nasze zdrowie.

Jaki kot może zostać terapeutą?

Każdy kot pozytywnie wpływa na zdrowie i życie swojego opiekuna. Nie każdy może jednak zostać profesjonalnym terapeutą. Jak przebiega „rekrutacja” na stanowisko kociego lekarza? Do felinoterapii zazwyczaj wykorzystywane są koty, które spełniają określone wymagania. Wśród nich wymienić należy przede wszystkim:

• właściwy wiek (kot musi mieć ukończony co najmniej rok);
• dobry stan zdrowia;
• niezbędne szczepienia;
• odpowiednią socjalizację;
• usposobienie (kot musi być chętny do nawiązywania relacji z człowiekiem, lubić wspólne zabawy i akceptować zmiany otoczenia).

Do zajęć felinoterapii angażowane są najczęściej koty niektórych ras. Zazwyczaj są to ragdolle, koty perskie, leśne norweskie i Maine Coony. Co ciekawe, niektórzy twierdzą, że zdolności terapeutyczne kotów uzależnione są od ich umaszczenia. I tak białe koty uważane są za najlepszych towarzyszy dla spokojnych osób, ponieważ dodają energii życiowej. Przeciwnie czarne koty, który są w stanie uwolnić od nagromadzonej negatywnej energii, dlatego też polecane są bardziej temperamentnym osobom. Rude koty poprawiają nastrój opiekuna, natomiast szare są mieszanką specyfiki białych i czarnych. Jak uważają naukowcy, do terapii najlepiej nadają się kotki, które wywierają na chorych znacznie lepszy wpływ niż kocury.

Jeśli podoba Ci się co robię to:

• subskrybuj
• daj łapkę w górę
• udostępnij

Po prostu wciśnij coś, żebym wiedziała, że naprawdę Ci się podoba. To najlepsza motywacja do działania. Dzięki wielkie 🙂